Yazardım

Böyle olunca yazı yazardım hep. Yazardım. Geçmiş zaman. Artık yazamıyorum. İçimdekileri dökme ihtiyacı gelmiyor artık. Sadece düşünmek istiyorum. Ve üzülmek. Evet, evet. Üzülmek. Bıraksınlar beni saatlerce duvara bakıyım. Aklımdan geçen senaryoları izliyim bir bir o duvara yansıtarak benden başka kimsenin göremeyeceği bir şekilde. Bana özel onların hepsi. Kimse bilmeyecek asla. Bilirlerse daha da uzaklaşırlar benden. Sanki daha fazla uzaklaşmaları mümkünmüş gibi! Hayır, dinlemiyorum artık seni. Hepsi senin yüzünden oldu zaten. Mutluydum ben. Mutlu olduğum gibi etrafıma da mutluluk saçıyordum. O güne kadar. O lanet güne kadar. Seninle tanışana kadar. En başta güzel gelmiştin, ilgi çekici. Bir o kadar da korkutucu. Seni kaçırmak istemediğim için söylememiştim sana bunları. Evet, öğrendin artık gerçekleri. Korkmuştum senden. Bir şeyin hayatıma girmesi için, hayatımda olan başka bir şeyi götürmesi gerektiğini biliyordum zaten. Ama bu kadar çok şey götüreceğini de tahmin etmemiştim. Hayatımdaki her şeyi aldın. Evet, HER ŞEYİ. Kimsem kalmadı ailemden başka. Ah, evet, pardon. Bir de sen kaldın. Kalmaz olaydın keşke. Eğer bilseydim alacağını herkesi, hayatıma girmene izin vermezdim asla. Tamam, tamam, özür dilerim. Ağır oldu bu birazcık. Mutlu oldum mu? Evet, oldum. Mutlu ettin beni. Hem de hiç olmadığım kadar. Ama aynı oranda da üzdün herkesi, her şeyi benden kopararak. Baş başa kaldık. Ne senin kimsen var, ne de benim. Ailem mi? Hayır, onlar benimle sayılmaz. Ayda bir büyükannemin zoruyla ziyarete gelen aile, yanımda sayılmaz. Ki şimdi de gelmiyorlar zaten. Büyükannem öldüğü anda bıraktılar yanıma gelmeyi. Pek de bir şey değişmedi zaten. Her ay toplam iki saatim boşa çıkmış oldu. Ben de daha çok yazı yazarım diye düşündüm o zamanlar. Hani kimseye göstermek istemediğim o senaryolar var ya. Daha da geliştiririm onları. Kim bilir belki bir gün cesaret edip birisine gösterirsem geliştirdikten sonra, beğenebilirler belki. Hatta çok beğenirlerse ünlü bile yaparlar beni. Kimler kimler ünlü oldu, ben mi olamayacağım? Hayır,  OLACAĞIM. Yani olabilirim belki. Öyle kesin konuşmamak lazım tabi. Ne olacağı belli olmaz değil mi sonuçta?