Üniversiteli Çömez Büyüdü

   Her şey gibi bu maceranın da sonuna geldik, ama sadece bir bölümünün. Daha önümde yaklaşık dört yıl sürecek bir süreç var. Ve ben bu sürece dahil olmaktan o kadar mutlu oldum ki anlatamam size. Ailemden, tanıdıklarımdan duyduğum o mükemmel üniversite hikayeleri o kadar merak etmemi sağlıyordu ki üniversiteyi. Ve o meşhur üniversite yıllarına o kadar heyecanla atılmamı sağladılar ki. İyi ki de gelmişim diyorum. Gerçekten hiç yaşamadığım şeyleri yaşadım iyi de kötü de. Ama bunların hepsinin benim için bir anlam ifade ettiğini biliyorum. O yüzden yaptığım hiçbir şeyden pişman değilim. Olsam ne olur ki zaten? Geçmiş, geçmiştir...

Sabancı Üniversitesi

   Yarın son günüm burada. Toparlanıyorum artık. Her yerde koliler dolanıyor. Bir yanım buradan ayrılacağım için çok üzülüyor, diğer ev özlemi çeken yanım da artık eve döneceğim için çok mutlu. İki zıt duyguyu aynı anda yaşamaya çalışıyorum kısaca. Ama üç - dört ay sonra buraya tekrar döneceğim. Artık ikinci evim diyebildiğim yere.

   Üniversitemin ortamı da bütün bu süreçte adapte olmamı sağlayan çok büyük bir etkendi diye düşünüyorum. Yurtlarda olan komşuluk ilişkileri bana çok yardımcı oldu, her konuda. Buraya geldiğimin ikinci günü yazdığım kısacık bir yazı vardı;

Üniversiteli Çömez

   O anın heyecanıyla çok düzgün anlatamamış olsam da başlangıç yazım var demek istiyorum :)

   Evet, bu haftasonu eve dönüyorum artık. Galiba sınav stresi olmadan, ders çalışmadan geçireceğim ilk yaz olacak. O yüzden de ayrı bir heyecanlıyım. Artık bol bol yazı yazar kitap okurum. En azından öyle umut ediyorum. Şimdilk ben toplanmaya o zaman. Bir sonraki yazıda görüşmek dileğiyle ^-^ 

Aklınızda kalan, yazıyı okurken aklınıza gelen veya şu anda yaşadığınız anıları paylaşmak isterseniz yorum bölümü her zaman açık :))

• Sadece yazı yetmez, fotoğraf da görmek istiyorum diyorsanız tumblr hesabıma da beklerim...

Şarkı önerileri:

• Heavy - Linkin Park