Kıskanmak mı? Bence çok doğal..
Eveet, aslında bu yazıya 3-4 defa daha başladım. Her seferinde de maksimum iki paragraftan sonra sildim. Nedenini bilmiyorum, gerçekten. Ama bu sefer bu yazıyı bitirmekte kararlıyım. Belki yanlış anlaşılır, belki farklı fikirler olur diye de yazmak istememiştim aslında. Ama bu sefer yazıyorum, HAZIR MIYIIZ?
Yanlış anlaşılma, farklı fikirler vb. girişle büyük bir konu olacağı izlenimini verdim, biliyorum. Ama kesinlikle büyük bir konu değil. Artık giriş yapmam gerekirse, konu bloggerlık. Evet, konu interneti gerçekten kullanmaya başladığımdan beri "blogger" ı olan insanlar bana her zaman çekici görünmüşlerdir. Gerek yaşam standartları, gerek gezdikleri yerler, yedikleri yemekler. Ya da bütün bunları karşılarındaki insanlara nasıl yansıttıkları. Gerçekten kıskandığım bir özellik oldu bu her zaman. Özellik yerine yaşam tarzı demek daha doğru olur aslında.
Sabah uyandığımda ben genelde suratsız oluyorum. Çünkü UYANMIŞ oluyorum. Başka bir sebep olabilir mi?
Aslında ben de kitap okurken yanında çay içiyorum. Ama bunları yatağa koyduğumda asla yerimde duramıyorum ve döküyorum...
Yazı yazarken, özel bir yerim olmuyor. Nerede, ne zaman aklıma bir şey gelirse yazıyorum. Arkamdan güneş ışıklarının geldiği kendime ait küçük, sevimli bir yerim yok. Yurt odamdaki masada içimden gelenleri aktarıyorum sadece.
Belki bu düşünce tarzı yanlıştır. Hiçbirimiz içimizin tamamını dışarıya yansıtmıyoruz, belki de yansıtmıyoruz. Ama yine de insan özeniyor (en azından ben). Onların hayatı nasıl diye merak ediyorum. Ama kendiminkinden de çok mutluyum.
Şimdi gidip ders çalışmam gerekiyor, ve ben buna rağmen mutluyum, huzurluyum. Çünkü istediğim şeyleri yapıyorum ben de. Belki yapma şeklimde birkaç şey değiştirirsem sonsuz mutluluğa bile ulaşabilirim. Ne dersiniz?
Yanlış anlaşılma, farklı fikirler vb. girişle büyük bir konu olacağı izlenimini verdim, biliyorum. Ama kesinlikle büyük bir konu değil. Artık giriş yapmam gerekirse, konu bloggerlık. Evet, konu interneti gerçekten kullanmaya başladığımdan beri "blogger" ı olan insanlar bana her zaman çekici görünmüşlerdir. Gerek yaşam standartları, gerek gezdikleri yerler, yedikleri yemekler. Ya da bütün bunları karşılarındaki insanlara nasıl yansıttıkları. Gerçekten kıskandığım bir özellik oldu bu her zaman. Özellik yerine yaşam tarzı demek daha doğru olur aslında.
Sabah uyandığımda ben genelde suratsız oluyorum. Çünkü UYANMIŞ oluyorum. Başka bir sebep olabilir mi? Aslında ben de kitap okurken yanında çay içiyorum. Ama bunları yatağa koyduğumda asla yerimde duramıyorum ve döküyorum...
Yazı yazarken, özel bir yerim olmuyor. Nerede, ne zaman aklıma bir şey gelirse yazıyorum. Arkamdan güneş ışıklarının geldiği kendime ait küçük, sevimli bir yerim yok. Yurt odamdaki masada içimden gelenleri aktarıyorum sadece.
Belki bu düşünce tarzı yanlıştır. Hiçbirimiz içimizin tamamını dışarıya yansıtmıyoruz, belki de yansıtmıyoruz. Ama yine de insan özeniyor (en azından ben). Onların hayatı nasıl diye merak ediyorum. Ama kendiminkinden de çok mutluyum.
Şimdi gidip ders çalışmam gerekiyor, ve ben buna rağmen mutluyum, huzurluyum. Çünkü istediğim şeyleri yapıyorum ben de. Belki yapma şeklimde birkaç şey değiştirirsem sonsuz mutluluğa bile ulaşabilirim. Ne dersiniz?
Çok farklı hayatlar değil. Sadece sözcüklere döküğnce anlatım büyüsü ile farklı bir güzelliğie, özelliğe bürünüyor çoğu yaşam.
YanıtlaSilKıskanmak, böyle konularda olsun. Durduk yerde olmayan şeylerden encem çıkarmnakla olmasın. Buyrun değişik bir tanımlamalı ifade. Encem çıkarmak. İşte anlamı değiştiren yani katmerleştiren bir ifade yani....
Evet gerçekten öyle. Anlatım büyüsü çok etkiliyor.
SilAcemi demirci çok güzel söylemiş gerçekten de. Onun yorumuna katılıyorum. Ayrica icinde bulundugun ortamla barışık olman ve mutlu hissetmen de cok güzel.
YanıtlaSilOrtamımı gerçekten çok seviyorum. Fazlasıyla gerçek.
SilBazen ben de çok düşünüyorum bunu. :) Amaa kendi fotoğraflarıma baktığımda dahi aslında görünenin tam olarak gerçeği yansıtmadığını fark edebiliyorum :) Herkes kendi hayatından memnun olmaya çalışmalı yoksa yaşamak çok daha zor olur değil mi :)
YanıtlaSilÇok haklısın, olanı sevmeliyiz öncelikle
Sil