Geri Dönüyorum

 Değiştir dünyayı, değişsin gönlünce. Değiştir hayatı, değişsin seninle... Normalde moral yazıları, "kişisel gelişim" tarzı yazmaktan hiç hoşlanmıyorum. Yazdıkça kendimi gaza getirmek pek benlik bir durum değil. Ama aklımda hiç yazı yazmak yokken bu şarkı bana yazdırdı bu yazıyı. Gerçekten son zamanlardaki hislerime çok güzel bir tercüman oldu. Bitmek bilmeyen final haftasıyla beraber hayatımdaki her şeyin monotonlaştığı bir kez daha gözüme sokuldu. Tamam, biliyorum gözüme sokan kimse yok. Ben yapıyorum. Ben. Her şeyi ben yapıyorum. BEN. Kısacası dank etti kafama. YİNE.
 Dinlediğim bir müzikten yola çıkıyorum aslında.

   Ben de yeni yıl değişimi olarak - her sene uzuuuunca bir liste yaptığım ama hiçbir zaman gerçekleştirmediğimiz ama bir sonraki yıl yaparım zaten diyip bir kenara attığımız o liste var ya - kendime bu yıl sadece tek bir şey belirledim. Yine görünüyor ki kendime olan inancım yıllar geçtikçe azalıyor. Artık sadece tek bir şeyi yapabileceğime inanmaya başladım. Ki şu anda onu yapmaya da çok zorlanıyorum. Karbonhidratı hayatım çıkartıyorum. Yaptım da, yapıyorum da hala. Güzel gittiğini söyleyemeyeceğim tabii ki ama yine de oluyor bir şeyler. 1 Ocak'tan beri gerçekten hiç yemedim. Zaten şu anda da bunu yapma motivasyonum tamamen kendime karşı duyduğum inat. Gerçekten kendime karşı hiç iyi duygular beslemiyorum galiba. 

   Başka bir değişiklik olarak - kesinlikle beni çok mutlu eden bir değişiklik DEĞİL - okulda çift anadal programına başvurdum. Evet, tek bir mühendislik yetmiyor gibi ikinci bölümüde aldık başımıza.

   Neyse, bunlar en azından elimde olan şeyler. Bir de bütün bunların üzerine kendime staj aramaya başlamam gerekiyor. Kısacası her şey şu anda üst üste ve çok ZOR. Daha fazla uzatmıyorum çünkü malum final haftasında olduğumu söyledim, yarınki "finalime" çalışmam gerekiyor. Şimdilik yakınmalarım bu kadar ama en kısa zamanda tekrar buradayııım. GERİ DÖNÜYORUM.

   Bu arada en başta bahsettiğim şarkıyı eğer dinlemek isterseniz, tık tık.