Havaalanı

   Gerçekten çok seviyorum havaalanlarını - ki ben kalabalıktan da sesten de hoşlanan bir insan asla olmadım. Ama havaalanları benim için kargaşadan çok daha farklı şeyleri ifade ediyor galiba. Uçağım için son dakika gelmektense birkaç saat önceden gelip burada oturup bir şeyler içmek, yazı yazmak, kitap okumak, bir şeyler izlemek gerçekten çok hoşuma gidiyor. Aslında şu anda da bunlar bir tanesini yapıyorum - tahmin etmişsinizdir diye düşünüyorum.

   Gelelim havaalanını nasıl gördüğüme. Benim için çok farklı bir dünya aslında burası. Başka bir yerde bulunamayacak kadar çok çeşit insanın aynı anda aynı yerde bulunmasını sağlayan bir yer aslında - ki ben insan da sevmiyorum pek. Aslında dış dünyadaki tüm sevmediğim şeylerin birleşimi diyebiliriz havaalanlarına. Kalabalık, kargaşa, insan, ses,… Ama yine de farklı benim için. Evet, çok farklı çeşit insan var ama o kişilerin burada bulunması bana bir avantaj sağlamıyor tabii ki de. Yine de izlemeyi seviyorum insanları. Farklı hikayelerin gözümün önünden hızlı hızlı geçişini.

   Başka… Aslında ana sevme sebebim bu benim. Herhangi bir zamanda kafama esip girmeye iznim olmayan bu yerde oturup binlerce çeşit insanı izleyebilmek. Burada kesinlikle art bir niyetten bahsetmiyorum. Binlerce hikayeden bahsediyorum.

   Mesela, yanımda bir kız var şu anda. Kitap okuyor. Benim daha önce okuduğum bir kitap. Bab-ı Esrar. Ahmet Ümit'ten. Yalan söylemeyeceğim, hiç de aklımda kalan ya da ilgimi çeken bir kitap olmadı. Lisede okumuştum. Onun da etkisi olmuştur mutlaka. Ama benim ilgimi çeken konular değil. Ama bir kitabın üzerinden koskoca Ahmet Ümit'i "yargılamak" istemedim - ben kimim de onu yargılıyorum tabii. Daha sonra Aşk Köpekliktir adlı kitabını okudum. Kesinlikle herkese önerdiğim bir kitap oldu. Bu kitapla ilgili tabii ki de yazı yazdım. O yazıyı okumak isterseniz de buraya tıklayarak okuyabilirsiniz.

   İkisinden sonra hayatımda yazdığı konuları pek beğenmediğim ama yazma tekniğine kesinlikle aşık olduğum bir yazar girmiş oldu hayatıma. Şu anda mutluyum ama bu durumdan. Başka kitabını okumaya daha fırsat bulamadım ancak en kısa zamanda okumak istiyorum tekrardan. Yine konudan konuya sıçrayarak kısacık cümlelerle kendimi ifade etmeye çalıştığım bir yazı oldu. Günlük gibi de. Bu şekilde yazılar güzel oluyor aslında - en azından benim için. Kendimi ifade etmeme yardımcı oluyor. O zaman ne diyoruz, bir sonraki sinir patlamasına kadar hoşça kalın…